Ponad pół roku temu zostałam certyfikowanym trenerem i na dobre rozpoczęłam przygodę z metodologią FRIS® wg której można określić naturalne style myślenia każdego z nas. Style te są kształtowane już w okresie dzieciństwa i nie ulegają zmianie. To w jaki sposób przetwarzamy informacje, jak odbieramy rzeczywistość oraz jak reagujemy w nowych sytuacjach jest właśnie uwarunkowane naszym stylem myśleniem. Kiedy poznałam swój własny styl poznawczy oraz styl działania (ten akurat na przestrzeni czasu może zmienić się pod wpływem naszych doświadczeń czy otoczenia) wszystko zaczęło mi się układać w jedną całość niczym układanka z puzzli. Zrozumiałam czym było i jest uwarunkowane moje i innych postępowanie, a co ważne zaczęłam rozpoznawać style u moich Klientów dzięki czemu jest mi nieco łatwiej zorganizować im naukę i poprowadzić zajęcia indywidualne stricte pod ich kątem. W dzisiejszym poście przedstawię pokrótce cztery typy, które odwiedzają mnie w moim Studio LC Language Consulting. Zaznaczam tylko, że są to luźne wnioski i obserwacje inspirowane metodologią FRIS® i należy je traktować z lekkim przymrużeniem oka.
„Zawodnik” to uczeń, który nie lubi rozmów “small talk”, czyli rozmów o wszystkim i niczym. Na pytanie “ How are you, Peter?”, Peter odpowie, “I’m fine, Agata” i będzie patrzeć z wyczekiwaniem na jakieś ( w końcu!) konkretne zadanie. Tak – ten typ zdecydowanie musi mieć konkret i jest wyraźnie ukierunkowany na cel, a jeszcze bardziej na wyniki. Zaczyna się szybko nudzić jeśli tłumaczenia są zbyt obszerne i stoimy z jednym tematem w miejscu. Dać mu do ręki listę zadań do wykonania to będzie Ci niezmiernie wdzięczny! W obejściu może być czasami szorstki, ale jeśli powie, że “Agata, jestem zadowolony z naszej współpracy. Widzę postępy.” to nie należy się bynajmniej ich szorstkim obyciem przejmować 😉
„Partner” to uczeń, który ceni sobie przede wszystkim dobrą, przyjazną, bezpieczną atmosferę. Bez niej nie będzie mógł się całkowicie oddać nauce. Zbyt wiele nieprzyjaznych bodźców dookoła może spowodować u niego dekoncentrację. Ten typ jest bardzo empatyczny, przyjacielski, rozmowny. Partner jest wiernym i lojalnym uczniem. Nie rezygnuje łatwo z nauki kiedy czuje się dobrze na zajęciach, a zwłaszcza kiedy nawiąże więź ze swoim nauczycielem. Niestety, istnieje ryzyko, że lekcje z partnerem mogą się nieco wymykać spod kontroli. Nauczyciel musi się trzymać ustalonych zasad i struktur zajęć, bo inaczej będzie bardzo miło, ale bez konkretów i wyników w nauce! Poza tym wytknę delikatnie i przy okazji przedstawicielowi tego stylu, że lubi się spóźniać i nierzadko nie trzyma się pierwotnych ustaleń czy regulaminu 😉
„Badacz” to uczeń, który uwielbia dociekać. Od samego początku, czasami z dozą nieufności, zadaje mnóstwo pytań. Jego dociekliwość niekiedy burzy całą zaplanowaną lekcję. Jeśli nie znajduje odpowiedzi, to będzie tak długo trapić go jakieś zagadnienie, aż nie znajdzie odpowiedzi. Badacz dobrze odnajduje się wśród tabelek, regułek i zasad. Radzi sobie całkiem nieźle, na przykład z zasadami czasów angielskich. Z pewnym oporem wypowiada zdania i nie dowierza, że może wypowiedzieć je bezbłędnie. Jest wiecznie niezadowolony ze swoich wyników – czuje, że jeszcze więcej mógłby zrobić w kierunku usprawnienia swoich umiejętności. Zdania często wypowiada powoli, ale przy tym jest bardzo wdzięcznym i ciekawym rozmówcą pomimo częstych prób podważania czyjegoś (czytaj: nauczyciela/lektora) zdania. Jest pilny, punktualny i zdyscyplinowany (choć zazwyczaj temu stwierdzeniu będzie zaprzeczać) oraz lubi usystematyzowaną wiedzę i zorganizowaną naukę.
„Wizjoner” to uczeń, którego trudno ujarzmić. Określenie słomiany zapał bardzo do niego pasuje. Ma tysiąc pomysłów na minutę – jednym z nich nieczęsto bywa zapisanie się na naukę języka angielskiego pod wpływem impulsu. Jeśli miałam krótkoterminowych uczniów to z perspektywy czasu mogę powiedzieć, że byli to właśnie wizjonerzy. Wizjoner przeskakuje z tematu na temat. Ma problem z koncentracją. Ale za to jest świetny w odpowiedziach typu “co by było gdyby …” Potrafi świetnie improwizować. Często gubi wątki i mówi skrótami myślowymi. Ciężko jest mu zorganizować sobie naukę. Niekiedy przeskakuje z kwiatka na kwiatek, rozdrabnia się. Ciekawi go wiele zagadnień jednocześnie i ciężko jest czasami nad nim zapanować. Potrzebuje bardziej niż inni przedstawiciele pozostałych stylów przysłowiowego bata nad sobą. W języku idzie na żywioł, całkiem dobrze sobie przy tym radząc. Nie dba o szczegóły. Często kosztem błędów i chaotyczności, po prostu mówi.
A jaki styl Ty prezentujesz? Potrafisz się odnaleźć w powyższej typologii?
Zainteresowanych zapraszam oczywiście do wykonania testu psychometrycznego. 🙂
Dodaj komentarz